مردان ایران

ما ایرانی ها همیشه به تاریخ خود می بالیم. تاریخ خود را مملو از مهربانی و صلح می دانیم و خود را صاحب فرهنگ و خرد و اندیشه می دانیم و باز به لطف خدا همگی علامه دهر بوده و در هر موردی صاحب نظر هستیم. اگر از جمیع صفاتی که بالاتر اشاره شده بگذریم درخواست می شود  با در نظر گرفتن 2 نکته و بدون هیچ پیش دواری این مطلب کوتاه را مطالعه کنید.

نکته اول: نگاه ما در این تحلیل کوتاه نگاه شخصی است بی طرف که نه به تاریخ و سنت ایرانی تکیه دارد و نه مسایل شرعی (فکر کنید یک شخص صرفا یکتا پرست هستم که ایرانی هم نیستم)

نکته دوم: نگاه خود را در قضاوت در مورد این نوشته دخیل نکنید (یعنی از دید یک ایرانی متعصب به ایران باستان و یا متعصب به دین و مذهب اسلام قضاوت نکنید)

نگاهی به گذشته:

ما در زمان پادشاهان ایران باستان به نقاط زیادی لشکر کشی کردیم حتی در زمان کورش هم هر چند در خیلی جاها سعی شده از خونریزی اجتناب شود اما کم و بیش کشور گشایی ها و جنگ هایی داشته ایم. در زمینه داخلی تقریبا ما همیشه خاین به حکومت ها و شاهان خود بوده ایم. اگر تاریخ را مطالعه کنید اغلب شاهان ایران در نتیجه خیانت مردم کشته شده اند. بنابراین ما ملت صلح طلبی نبوده ایم.

نگاهی به حال:

برای این مورد ما وارد حیطه سیاسی نمی شویم و اصلا کاری به آن نداریم در این زمینه همه صاحب نظر هستند و کلا امکان اظهار نظر هم وجود ندارد قضاوت در این مورد را به خود عزیزان واگذار می کنیم.

اما در مقوله اجتماعی شما را دعوت می کنیم به قضاوت ها و نظرات و هجمه هایی که در فضای مجازی نسبت به افراد سیاسی مختلف، به مجریانی که از آنها انتقاد می شود، شخصی که خطایی می کند و مثلا یک مجری که در یک برنامه زنده تلوزیونی یک اشتباه را سهوا مرتکب می شود بیفکنید.

یا به شبکه های اجتماعی بروید.

فضای خیابان را بنگرید. غالبا انتقادات تند،برخورد ها تند، پیش فرض های منفی، تقاضاهای اشد مجازات، تقاضای ممنوع التصویری برای مجری که اشتباه سهوی داشته و ...

پیوسته میل به زیر کشیدن، حسادت، نابود کردن،عزل کردن و کله پا کردن را کمتر کسی است که در خوی مردم ایران بخصوص امروزی ندیده باشد. بعنوان نمونه توصیه می شود به مطلبی در سایت الف و نظرات پیرامون آقای فرزاد حسنی مراجعه فرمایید که نمونه ای است از خیل عظیمی از مختصری که بیان شد. (+++شایسته زرشک طلایی)

اینجانب به شخصه به این نتیجه نرسیده ام که اینکه گفته می شود ما همیشه انسان های رئوف و صلح طلبی بوده ایم به کجا بر می گردد!؟!